ØYSTEIN WINDSTAD

oystein.windstad@fagbladet.no

– Me kunne ha busett dei over 120 flyktningane her og no. Folk har ringt inn og meldt ifrå at dei har bustader klare, seier Aud Lisbeth Lillebostad rett etter kommunen hennar sa ja til å ta imot folk på flukt frå krigen i Ukraina. I år vil Aukra kommune ta imot svært mange flyktningar, målt per innbyggar. Lillebostad er einingsleiar for innvandring og integrering i øykommunen i Romsdal.

Folkemøte og støtte

Rett etter at kommunen sa ja til å opne dørene for flyktningane blei det arrangert eit folkemøte. Bedrifter, frivillige, lag og organisasjonar møtte folk frå kommunen for å planlegge korleis dei kan hjelpe:

– Det er så stor velvilje blant folket i Aukra. Det er både hjarterom og husrom. Eg er heilt overtydd at dette er ei oppgåve me skal greie, seier Lillebostad. Kontora til avdelinga hennar blei fylt med klede og møblar som øyfolket gav til flyktningane.

• Svetlana flykta frå krigen: Reiste frå sprengde vindauge til opne dører på den lille øya

Flyktningar frå Syria stiller opp

Sidan 2016 har Aukra kommune busett over 140 flyktningar. Av dei som er ferdig med introduksjonsprogrammet er ni av ti i arbeid eller utdanning. Lillebostad fortel at fleire flyktningar frå blant anna Syria no har meldt seg som frivillige:

– Eg ser au at dei flyktningane som no er i introduksjonsprogrammet sjølve, har lyst å hjelpe dei nye som kjem. Fordi dei fortel dei har opplevd den same krigen og vil ta vare på dei som kjem, fortel Lillebostad. Sjølv om Aukra ligg langt frå både krigen i Ukraina og Syria, har Lillebostad vore tett på menneske på flukt. Spesielt ei oppleving har vore med å forma hennar engasjement for flyktningar.

HELLAS: Aud Lisbeth Lillebostad var saman andre norske frivillige på øya Lesvos i 2015. Ho fortel at på eit døgn kom det så mange overfylte båtar at ho mista tellinga.

Aud Lisbeth Lillebostad

• Her er ordføraren sjølv soldat: No tek han og kommune imot flyktningane frå krigen i Ukraina

Roa ned gråtande jente som ropte på mora

Ho gløymer aldri den natta i 2015 på ei strand på øya Lesvos i Hellas. Einingsleiaren står med armane i kors ved brystet då ho deler historia om den vesle jenta:

– Plutseleg kom det inn ein overfylt gummibåt mot stranda. Me som var der som frivillige sprang til så fort me kunne. Det var kaos då båten kom i land. Plutseleg blir eg ståande der, med den vesle jenta på rundt to år i armane. Ho hadde kome vekk frå foreldra sine. Eg tok ho inn i armane mine, bar ho rundt, roa og varma ho så godt eg kunne. Ho gråt og ropte på mor si, men blei roleg etter ei stund, seier Lillebostad.

– Eg tenkte med ein gong på barnebarna mine der heime når eg bar på ho, fortel einingsleiaren. Etter ei tid med leiting greidde dei frivillige å finne mora. Og Lillebostad kunne gje jenta over til mora sine armar og favn.

– Då blei det gledestårer, fortel Lillebostad. Den vesle jenta og mora blei seinare busett i Noreg.