Marit er både sjukepleiar og bussjåfør: Streiken sørgar for at bussen kjem i framtida

Kvardagen har blitt litt meir stressande etter at busstreiken spreidde seg til Vestlandet laurdag.

Sjukepleiar Marit Solveig Nedrebø (48) må køyre barna til skolen sjølv etter at skolebussen slutta å gå.

– Vi måtte sette foten ned, seier Nedrebø om bakgrunnen for streiken.

Ho er nemleg også bussjåfør. Etter at ho vart permittert frå jobben i Firda Billag i mars, har ho jobba som vikar på sjukehuset i Førde.

• Riksmekleren frykter korona-smitte. Nå kaller han inn sjåførene og arbeidsgiverne til møte

Streikar for bransjen

Burde bussjåførane gått ut i streik og skapt fleire problem i ein kvardag allereie prega av koronapandemien?

Nedrebø meiner streiken ikkje var til å hindre, og grunnen er arbeidsgivarane.

Ho viser til avtala mellom fagforbunda og arbeidsgivarane, NHO Transport og Spekter, frå 2006. Den slår fast at lønna i bussbransjen skal opp på eit nivå nærmare industriarbeidarlønna.

Over mange år har derimot lønnsforskjellen auka. Nedrebø meiner det er eit avtalebrot og peikar på at lønna er årsaka til at mange vel bort yrket.

– Vi streikar ikkje berre for kroner og øre, vi streikar også for rekrutteringa til bransjen, seier Fellesforbundet-medlemmet.

• Fem punkter som oppsummerer hvorfor bussjåførene streiker

Kan ikkje vente to år

Ho forventar ikkje å få alt på ein gong, men ein meir handfast plan om korleis sjåførane skal nå opp til industriarbeidarlønna.

Bransjen har ikkje tid til å vente to år til neste hovudoppgjer, meiner ho. Norge treng 1.000 nye bussjåførar årleg for å vege opp for naturleg avgang og auke i talet kollektivreiser.

– På arbeidsplassen min er snittalderen skyhøg, påpeikar Nedrebø.

– No går ingen bussar på grunn av streik, men realiteten om to år kan bli at bussen din ikkje kjem på grunn av mangel på sjåførar, åtvarar ho.

• Samstemt venstreside støtter busstreiken: – At folk ikke får kjørt buss gir ikke fare for liv og helse

Stolt over jobben

Nedrebø er rivande opptatt av framtida til bransjen ho har vore ein del av i 25 år.

Allereie i 1995 starta ho å køyre buss i Oslo, og midt i den store transportstreiken tre år seinare fekk ho dispensasjon for å ta fagprøva som yrkessjåfør.

– Eg er stolt over å vere bussjåfør og å vere så tidleg ute med å ta utdanning.

Viktig for samfunnet

I dag har ho utdanning innanfor to samfunnskritiske yrke.

Ho trur folk flest har forstått kvifor bussjåførane streikar. Under koronapandemien har jobbar med låg status, som bussjåførar og butikkarbeidarar, fått auka anerkjenning.

– Vi er alle like viktige, anten vi er sjukepleiarar eller bussjåførar, slår ho fast.